سال 1991، کوهنوردان قله های اوتزال در نزدیکی مرز ایتالیا – استرالیا به چیزی شبیه به جسد یک انسان برخوردند که از میان یخ و آب بخوبی دیده میشد. کوهنوردان بدن را از آب بیرون کشیدند و بعد از بررسی های علمی مشخص شد که این مومیایی یخی یک مرد 45 ساله یا 1.6 متر قد و 50 کیلوگرم وزن بوده است. آنالیز نمونه های بافت بدن مرد یخی و تجهیزات همراه او – شامل یک تیشه، یک خنجر، تیر و کمان، یک دست کامل لباس و یک جعبه کمک های اولیه – نشان می داد که این مومیایی حدود 5300 سال پیش و در عصر مس زندگی میکرده است. به احتمال زیاد مرد یخی در اثر اثابت نوک نیزه به شانه چپش مرده است. اوتزی مرد یخی – نامی که بعداً به این مومیایی یخی داده شد – اکنون در موزه باستان شناسی تیرول نگه داری می شود.
اوتزی مرد یخی قدیمی ترین مومیایی یخی جهان است که توسط دو کوهنورد آلمانی کشف شده است!
چند سال پیش، محققان با استفاده از نمونه استخوان لگن اوتزی به وزن 0.1 گرم توالی ژنوم آن را مشخص کردند. در نتیجه این بررسی ها مشخص شد که مرد یخی گروه خون B داشته است و از نارسایی لاکتوز رنج میبرده است. در باقی مانده های مومیایی شده هم توالی های غیر هومینید یافت شد. این یافته های های غیرانسانی به متاژنوم مرد یخی اشاره می کردند و احتمال حضور میکروب ها را هم افزایش می دادند.
محققان در حال آنالیز مجدد داده های متاژنومی مرد یخی
اکنون یک گروه تحقیقاتی به رهبری فرانک مانیر از موسسه تحقیقاتی EURAC در ایتالیا مجدداً داده های متاژنوم که حاصل از بررسی ژنوم مرد یخی بوده است را آنالیز کرده اند. این محققان در بافت های نمونه برداری شده شواهدی از یک پاتوژن یافتند. این پاتوژن که Treponema denticola نام دارد، نوعی پاتوژن دهانی است که در بروز بیماری پریودنتال (یا لثه ای) نقش دارند. نکته ای که بسیار تعجب آور بود، میزان قابل ملاحظه پاتوژن در استخوان لگن بود؛ محققان بر این باروند این پاتوژن بوسیله جریان خون از دهان به استخوان لگن رسیده است.
توماس راتی، نویسنده همکار از دانشگاه وین در اینباره می گوید: ” این DNA غیر انسانی عمدتاً از باکتری هایی که معمولاً در بدن ما زندگی می کنند، مشتق شده است. فقط تقابل بین باکتری های مشخص یا عدم تعامل در این جوامع باکتریایی ممکن است موجب بروز برخی بیماری ها شود. بازسازی و شناخت ترکیب این جوامع باکتریایی از طریق آنالیز DNA اهمیت زیادی دارد.”
براساس اظهارات محققان، باکتری ها بعد از مرگ در بدن تجمع نمی کنند و در مورد مرد یخی هم این باکتری ها بخشی از میکروفلورای دهانی او در زمان حیاتش بودند. یافته های این تحقیق نتایج مطالعه ای که سال پیش و با استفاده از تکنولوژی سی تی اسکن انجام شده بود را تایید می کند. در آن تحقیق مشخص شد که مر یخی از پریودنتیت رنج می برد؛ نوعی عفونت در استخوان ها و رباط ها که به دندان ها هم منتقل می شود. این عفونت زمانی ایجاد می شود که لثه های ملتهب درمان نشوند.
البته حضور این پاتوژن در بدن اوتزی مرد یخی حدود یک ماه پیش و توسط گروهی که نمونه بافت های لثه مومیایی یخی را بررسی کرده بودند، ثابت شده بود.
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.