امروزآذر ۱۹, ۱۴۰۲

با نسل جدید پرواز فضایی امریکایی و فضانوردان خوش‌شانس آن آشنا شوید

آخرین باری که ایالات متحده یک گروه فضانورد را با یک موشک ساخت امریکا به فضا فرستاد، سال ۲۰۱۱ بود. از هفت سال پیش و زمانی که آخرین شاتل فضایی بازنشسته شد، فضانوردان امریکایی برای پرواز فضایی و سفر به ایستگاه فضایی بین‌المللی از فضاپیمای روسی سایوز استفاده می‌کنند.

این فاصله زمانی بیشترین مقدار در تاریخچه پرواز فضایی ایالات متحده است. آخرین باری که بین پروازهای فضایی امریکایی اینقدر فاصله افتاده بود، پنج سال فاصله بین اتمام برنامه آپولو (۱۹۷۵) و آغاز برنامه شاتل‌های فضایی (۱۹۸۱) بود. اما ناسا امیدوار است این شکاف بیشتر از این طولانی نشود. اولین ماموریت آزمایشی فضاپیمای سرنشین‌دار تجاری سال آینده اجرا خواهد شد.

جیم بریدنستین، مدیر ناسا نه فضانوردی که در اولین پروازهای آزمایشی شرکت خواهند کرد را معرفی کرد. این فضانوردان اولین کسانی هستند که با فضاپیماهای دراگون اسپیس ایکس و استارلاینر بوئینگ سفر خواهند کرد. بوئینگ بخشی از برنامه همکاری United Launch Alliance با لاک‌هید مارتین است و فضاپیمای استارلاینر آن روی موشک ULA Atlas V پرتاب می‌شود. در حالیکه فضاپیمای دراگون روی موشک فالکون ۹ پرتاب خواهد شد.

آنطور که مسئولین رسمی در بیانیه‌ها گفته‌اند، این اولین پرواز فضایی امریکایی از زمان آخرین پرواز شاتل در سال ۲۰۱۱ است که از خاک امریکا و توسط فضاپیمای امریکایی انجام خواهد شد. برنامه سرنشین‌دار تجاری یک همکاری عمومی-خصوصی است که در آن ناسا طراحی و ساخت این فضاپیماها را به کمپانی‌های خصوصی بوئینگ و اسپیس ایکس برون‌سپاری می‌کند. فضاپیمای تولیدشده باید ویژگی‌های مورد نظر ناسا برای حمل فضانوردان را داشته باشد و هر نه فضانورد انتخاب شده برای پروازهای آزمایشی تحت آموزش‌های ناسا قرار گرفته‌اند (یکی از فضانوردان – کریس فرگوسن – از ناسا بازنشسته شده و اکنون فضانورد بوئینگ است). ایده این پرواز فضایی امریکایی این است که ناسا بتواند فضانوردان امریکایی را از خاک امریکا و با فضاپیمای امریکا به فضا بفرستد اما با برون‌سپاری برخی از تحقیقات و طرح‌ها به شرکت‌های فضایی امریکایی، هزینه کمتری در این راه صرف کند.

این هدف قابل دستیابی است اما برنامه مورد نظر ناسا چند تاخیر را تجربه کرده است. قرار بود هر دو برنامه آزمایشی در سال ۲۰۱۷ اجرا بشوند اما یکبار به سال ۲۰۱۸ و در نهایت به سال ۲۰۱۹ منتقل شدند.

در ادامه فضانوردان خوش‌شانسی که برای حضور در دو پرواز فضایی امریکایی انتخاب شده‌اند، معرفی می‌کنیم.

سرنشینان پرواز فضایی استارلاینر

سرنشینان پرواز فضایی استارلاینر

سرنشینان پرواز فضایی استارلاینر

برای اولین پرواز آزمایشی کپسول استارلاینر CST-100، اریک بوئی خلبان شاتل فضایی باسابقه جزء تیم پرواز خواهد بود. کریس فرگوسن، خلبان آزمایشی بوئینگ و فضانورد و فرمانده شاتل فضایی سابق ناسا به همراه نیکول آپانو مان، فضانورد ناسا که پیشتر عضو ارتش تفنگداران بوده دو عضو دیگر تیم هستند. مان اولین فضانورد زنی خواهد بود که فضاپیمای امریکایی را آزمایش خواهد کرد و این پرواز آزمایشی، اولین سفر فضایی او خواهد بود.

انتظار می‌رود اولین پرواز آزمایشی فضاپیمای استارلاینر در اواسط ۲۰۱۹ اجرا بشود.

جاش کاسادا و سونی ویلیامز هم دو فضانوردی هستند که اولین پرواز عملیاتی استارلاینر – بعد از پرواز آزمایشی – را اجرا خواهند کرد. این اولین سفر فضایی کاسادا خواهد بود. سفر به ایستگاه فضایی بین‌المللی برای ویلیامیز بسیار آشناست؛ این فضانورد یک فرمانده ایستگاه فضایی بوده که ۳۲۲ روز را در این مجموعه سپری کرده و هفت راهپیمایی فضایی اجرا کرده است.

کاسادا در یک مصاحبه درباره این رویداد گفته است: «فقط برخی از ما شانس سفر به آلاباما و ملاقات با زنان و مردان بااستعداد و سخت‌کوشی را داشتیم که موشک‌ ما را می‌سازند. با اطمینان می‌گویم که این سفر در دستان ایمنی طراحی می‌شود.»

سرنشینان پرواز فضایی دراگون

سرنشینان پرواز فضایی دراگون

سرنشینان پرواز فضایی دراگون

اولین پرواز آزمایشی فضاپیمای دراگون برای آپریل ۲۰۱۹ برنامه‌ریزی شده است. دو فضانورد ناسا که فضاپیمای دراگون را در مسیرش قرار خواهند داد، باب بنکن و داگ هارلی هستند.
بنکن و هارلی هر دو در سال ۲۰۰۰ به عضویت ناسا درآمده‌اند و پیشتر در ماموریت‌های شاتل فضایی حضور داشته‌اند. آخرین پرواز بنکن با شاتل فضایی به سال ۲۰۱۰ برمی‌گردد و تجربه شش راهپیمایی فضایی را هم دارد. هارلی هم خلبان آخرین ماموریت شاتل فضایی در سال ۲۰۱۱ بوده است.

بنکن درباره نسل جدید پرواز فضایی امریکایی می‌گوید: «شاتل فضایی بسیار کارآمد بوده و جایگزین کردن آن در یک بازه زمانی کوتاه بسیار دشوار است. شاتل فضایی چند دهه برای تکامل فرصت داشته و در عرض چند سال به جایی رسیده که ما با آن پرواز کردیم. در آن زمان داخل شاتل بیش از ۳۰۰۰ سوئیچ وجود داشت. خوشبختانه فضاپیمای بعدی که با آن سفر خواهیم کرد، کمی اتوماتیک‌تر خواهد بود و سوئیچ‌های کمتری خواهد داشت.»

ویکتور گلاور و مایکل هاپکینز هم این دو فضانورد را در فضاپیمای دراگون همراهی خواهند کرد. این اولین تجربه فضایی گلاور خواهد بود اما هاپکینز ۱۹۹ روز در ایستگاه فضایی بین‌المللی بوده و تجربه دو راهپیمایی فضایی را دارد.

منبع

دیدگاهتان را بنویسید