محققان دانشگاه راتگرز با یک سری آزمایش نشان داده‌اند برنامه‌های پیشگیری از چاقی باید قبل از دوره پیش دبستانی و در اوایل کودکی آغاز بشود. این گروه تحقیقاتی با بررسی ۳۴ مطالعه پیرامون برنامه‌ها و سیاست‌های جلوگیری از چاقی در دوره‌های حاملگی، نوزادی و پیش دبستانی به این نتیجه رسیدند که برنامه‌های مرتبط به تغذیه مناسب و فعالیت بدنی کافی برای کودکان و خانواده‌هایشان ضروری است.
این مطالعه نشان می‌دهد بیشتر برنامه‌های عمومی سیستمهای درمانی و بهداشتی مسیرهای رشد کودکان را بهبود نمیبخشد و برنامه‌های شخصی‌سازی شده در زمینه تغذیه و فعالیت بدنی کارایی بیشتری دارند.
بیش از ۱۴ درصد کودکان پیش دبستانی در ایالات متحده مبتلا به چاقی هستند و این نرخ در میان خانواده‌های کم‌درآمد یا اقلیت‌های قومی و نژادی بیشتر است. بررسی های گروه تحقیقاتی نشان می‌دهد کمتر از نیمی از برنامه‌های پیشگیری از چاقی در دوره‌های حاملگی، نوزادی و پیش دبستانی در وزن‌گیری مناسب کودکان موثر بوده‌اند. با این وجود برخی از برنامه‌ها موفق به گسترش عادات خوب مثل کاهش زمان تماشای تلویزیون و جایگزینی آن با فعالیت‌های بدنی شده‌اند.
۸۰ درصد برنامه‌های پیشگیری از چاقی به دوره پیش دبستانی اختصاص دارد و از این بین ۶۳ درصد آنها برای کودکان خانواده‌های کم‌درآمد اجرا می‌شود. کارایی این برنامه‌ها هم کمتر از نصف جامعه آماری است و فقط ۴۲ درصد از کودکانی که از چاقی مفرط رنج می‌برند به کمک این برنامه‌ها موفق به بهبود چشمگیر شاخص توده بدنی یا BMI شده‌اند. همین آمار نشان می‌دهد این برنامه‌ها را نباید به نسبت دوره‌های تحصیلی تعریف کرد. بلکه باید زمان پیشگیری از چاقی را به قبل از دوره پیش دبستانی و اوایل کودکی کاهش داد.
اکثر برنامه‌هایی که در طول دوره حاملگی انجام شده بودند، کارایی چندانی نداشتند و کمترین آمار اثربخشی به آنها اختصاص داشت. موثرترین برنامه‌ها هم ورکشاپ‌ها و جلسات گروهی بودند که عموما به کاهش شاخص توده بدنی شرکت‌کنندگان منجر شدند. بررسی‌های بیشتر درباره علت موفقیت این برنامه‌ها نشان داد درگیر کردن والدین و خانواده‌ها منجر به افزایش کارایی طرح‌های پیشگیری می‌شود.
این مطالعه به خوبی اشکالات برنامه‌های پیشگیری از چاقی را نشان داده و ثابت کرده این برنامه‌ها باید از اوایل کودکی آغاز بشوند. در این دوره بدن و ذائقه کودکان در حال شکل‌گیری است اما کودک مستعد پذیرش تغییرات بیولوژیکی است و همین می‌تواند روی سلامتی کودک در کوتاه مدت و بلندمدت تاثیر بگذارد.
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.